KIZZY's GEDICHT CEL VOOR CL EN FIX YOU (NORTH SEA ROUND TOWN FESTIVAL)
Kizzy draagt haar gedicht 'Cel Voor Cel' (voor Kankerbestrijding) voor, en zingt en speelt 'Fix You' op het North Sea Round Town Festival in Grounds, Rotterdam.
'Cel Voor Cel' is door Kizzy geschreven als hommage aan zij die te maken hebben met de gevolgen van kanker.
Ze schreef het toen ze werd uitgenodigd om een column over kanker te schrijven en op te treden voor de Alpe d'HuZes benefiet show in Theater Twee Hondjes. Sindsdien wordt Kizzy uitgenodigd om dit gedicht op verschillende evenementen voor te dragen en combineert ze het met muziek die past bij het doel van het evenement.
Kizzy hoopt hiermee mensen te stimuleren om aan organisaties als Alpe d'HuZes en KWF te blijven doneren.
Samen met Johan Veenstra van Theater Twee Hondjes en Alpe d'HuZeS. Johan was zeer actief bij verschillende evenementen om kankerbewustzijn te promoten, en verloor later helaas de strijd tegen kanker.
Kizzy bij de jaarlijkse Ladies Run voor Pink Ribbon.
Cel Voor Cel
© - gedicht geschreven door Kizzy
Ik zit in de cel, de gevangenis onder mijn huid
Jij zit tussen mijn cellen, langzaam ga ik achteruit
Vals beschuldigd opgesloten, ik kreeg levenslang
Maar ik heb mijn bondgenoten, en ik ben niet bang
Ik doe aan "positive thinking" - ik ben het symbool van moed
My friends keep liking, sharing, linking... 't blijkt dat ik ze inspireer
Als ze vragen hoe het met me gaat, dan zeg ik altijd "goed"
Medelijden is iets dat ik haat, dus hier altijd mooi weer
Maar 's nachts lig ik vaak wakker
Terwijl ik de dagen tel
Wordt jij sterker en ik zwakker
Spier voor spier, cel voor cel
Als opgeven geen optie is, is er ook geen excuus
Voor de vrouw onder de wasbak, voor de baby aan het infuus
Voor het kind dat nooit meer oud wordt, voor een onmogelijk besluit
Voor de man die te lang heeft gewacht, en voor de kale bruid
Ik ben zo moe van het moe-zijn, moe van dat begripvolle geknik
Moe, want de enige die echt weet wat ik meemaak, dat ben ik
Moe van het goed bedoelde gefluister, en dat stiekeme gestaar
Moe van het tasten in het duister, moe van kussens vol met haar
Maar denk maar niet dat je al hebt gewonnen
Jij woekerweefsel, stom gezwel
Mijn verzet is nog maar net begonnen
Oog om oog... cel voor cel
Eerst deed je helemaal geen pijn, jij klier tussen mijn klieren
Maar dat was amper schijn, je kaapt mijn prostaat, borsten, nieren...
Als een doldriftig beest neem je mijn weerstand naar de sloop
Een schim met heldere geest, al wat ik overhoud is hoop
Maar alleen ben ik niet, want er wordt voor mij gestreden
Met elke donatie, elke benefiet, elke ontdekking, iedere test
Onderzoekers streven tot je écht maar een vloek bent uit het verleden
Van de aardkloot bent verdreven, en tot je zult verdwijnen als de pest
Van fase één tot fase vier
Kaarslicht biedt uitzicht op herstel
De deur naar heling op een kier
Proef na proef, cel voor cel
Ik ben ontzettend kwaad en jij, jij bent kwaadaardig
Het leven is zo mooi, en hard, en onrechtvaardig
En ik heb mijn vrienden vergeven, die - waar ik niets meer van hoor
Ik richt me nu op overleven, en met mijn geliefden vecht ik door
Ik zal fietsen over bergen, al bezwijk ik van de dorst
Ik zal zwemmen naar de finish, rennen voor die laatste borst
Als ik val, sta ik weer op, al moet ik kruipen, een heel eind
Want ik kom steeds een stapje dichter bij de dag dat jij verdwijnt
Ik kan niet wachten tot je oprot
Maar, we krijgen je nog wel
Wacht maar... we maken je kapot
Stap voor stap, cel voor cel