top of page
Van_Gogh_-_Starry_Night_-_Google_Art_Project.jpg.webp
De Nacht

© - Gedicht geschreven door Kizzy

Vlak na de avond die de zon doet dalen

Na het 'nog lang en gelukkig' uit kinderverhalen

Kruipt er een draak in de kast, een monster onder het bed

En durft een kleuter niet meer alleen naar het toilet

 

Hetzelfde dorp, dezelfde straten

Eerst nog zo vertrouwd, nu eng en verlaten

De zon heeft verloren, de maan neemt de macht

De stilte, het donker, de kilte, de nacht

 

Op het station worden er duistere deals gesloten

Een man vergeet de combinatie van zijn kluis

Een angstige nachtzuster wordt nagefloten

Een jazzmuzikant gaat nog lang niet naar huis

 

Een stel kreunt, verstrengeld in liefde en lust

De buurman doet net alsof hij hen niet hoor

Een vrouw die haar ziek kind tot slapen sust

Het herhalende nieuws over crisis en moord

 

Thuis breken haar vliezen, hij bezwijkt uit paniek

En weer raakt er iemand gewond in een fabriek

'De BOB' zet zijn maatjes af, onder luid getoeter

Een gedreven student, piekert achter zijn computer

 

Een legaal werkende dame met een valse naam

Droomt weg in het rood licht van achter haar raam

Een verslaafde die ongecontroleerd lacht

De herrie, de ware nachtmerrie, de nacht

Een zakenman schenkt nog maar wat Champagne

Zijn vrouw appt: Hallo? Om hoe laat ben je nou THUIS?!

De stoplichten staan alleen nog op oranje"

"Wel, of geen fake news?" galmt het van de buis

 

Straatvegers werken, jongeren "hangen"

Ergens loeit de sirene van een ambulance

De politie rijdt rond om boeven te vangen

Een gokker waagt opnieuw voor het láátst een kans

Een expat op face-time met over zee

Een dichter schrikt wakker met een goed idee

Aan de haven ontsnapt er stoom uit een boot

De stad rook naar alcohol, nu naar vers brood

 

De Vuurplaneet heeft geduldig gewacht

En verdrijft met haar stralen de kou van de nacht

Ze sluipt over het water, beproeft de horizon

Het groot licht, de warmte, het uitzicht, de zon

In een land hier ver vandaan 

Gaat er zachtjes een draakloze kast open

Een moeder komt binnen, het licht gaat aan

Een kind durft weer alleen de gang op te lopen

 

De zon stijgt met iedere tik van de klok

Maar verliest na haar hoogtepunt stilaan haar kracht

Onder het bed, enkel een vuile sok

Die zich ontpopt tot monster in de schaduw van de nacht

bottom of page